Zara Wampirzyca, T.1: Wampirzyca

Dziś coś z zupełnie innej beczki: skanlacja pierwszego tomiku Zara La Vampire. Serii, nad którą niejednokrotnie rozpływałełem się w zachwytach. Już pierwsza odsłona Zary zdradza przyczyny mej fascynacji. Włoskim twórcom udało się nawiązać zarówno do klasycznego, gotyckiego horroru spod znaku wytwórni Hammer, jak i do jego nowszej, mniej tradycyjnej odmiany, przesyconej zmysłowością i doprawioną solidną dawką wisielczego poczucia humoru. W pierwszym rzędzie narzucają się skojarzenia z dorobkiem Jeana Rollina i Jesusa Franco, jednakże z pewnym zastrzeżeniem. Podczas gdy obydwaj panowie stawiali głównie na hipnotyczną atmosferę, redukując akcję do niezbędnego minimum, komiksy o Zarze są pełne dramatycznych wydarzeń i zaskakujących zwrotów akcji. Bez wątpienia Franco i Rollin wiele by dali za aktorkę, która seksapilem i temperamentem dorównywałaby Zarze Pabst. Równie seksowne nie były nawet Soledad Miranda w Vampyros Lesbos i Brigitte Lahaie w Fascination!

Z pierwszego tomiku przygód niezrównanej Zary dowiadujemy się m.in. jak nietypowe formy może przybierać miłość ojca do córki, jak szybko i skutecznie ożywić wampira, a także jak bardzo głębokie dekolty nosiły panienki z dobrego domu w wiktoriańskiej Anglii... Czytelników XXI wieku zaskakiwać mogą mętne dywagacje naukowców na temat przeszłości wampira Drakuli. Przecież każde dziecko wie doskonale, że był to Vlad Tepes, hospodar wołoski z XV wieku, postrach Turków i wielki miłośnik palowania. Nie powinniśmy jednak zapominać, że w latach 70. nie było jeszcze odpowiedniego hasła na Wikipedii czy filmowego hitu Coppoli, zaś głównym źródłem wiedzy historycznej o hrabim Draculi była dla komiksowych twórców hammerowska seria z Christopherem Lee w roli głównej.

Zapraszam do lektury!